Na początku czerwca tego roku, wiceminister klimatu i środowiska Jacek Ozdoba przedstawił ramową koncepcję i ogólne założenia systemu kaucyjnego w Polsce, nad którym od pewnego czasu sprawuje nadzór. Postaramy się w niniejszym artykule objaśnić zasadę działania tego systemu.
Projekt uwzględnia trzy ogólne frakcje pojemników. Są to butelki plastikowe o pojemności do 3 litrów, butelki szklane o maksymalnej pojemności 1,5 litra oraz puszki aluminiowe o pojemności nieprzekraczającej 1 litra. W trakcie swej prezentacji, wiceminister Ozdoba wspomniał także o objęciu systemem jednorazowych butelek szklanych o pojemności do 1,5 litra, tłumacząc tę decyzję chęcią zmniejszenia zanieczyszczenia środowiska tzw. małpkami.
Ważnym aspektem jest też fakt, iż opakowania te będzie można zwracać do sklepów objętych programem bez konieczności okazywania paragonu z ich zakupu – jest to jeden z dobrych wzorców, przyjętych z podobnych legislacji, praktykowanych w krajach zachodnich.
Jak już wspominaliśmy w poprzednim artykule dotyczącym obecnych założeń systemu kaucyjnego, obiekty o powierzchni przekraczającej 100 metrów kwadratowych będą zobligowane do partycypowania w programie, natomiast te poniżej ustawowej wartości będą mogły przystąpić do niego dobrowolnie. Mowa tu oczywiście o tych podmiotach, które handlują produktami w omawianych tu opakowaniach.
Wysokość kaucji? To sprawa otwarta.
Jednym z głównych ogniw systemu kaucyjnego jest sektor producentów, wprowadzających napoje w opakowaniach nim objętych – to oni ostatecznie określać będą wysokość kaucji, jednak po stronie państwa spoczywa obowiązek określenia ramowych założeń, które owe wartości będą musiały spełniać.
Zbiórka odpadów w interesie producenta.
Prezentowane regulacje omawianego programu zostały opracowane w taki sposób, aby był on ostatecznie w interesie producenta. Przedsiębiorca, który wprowadzi na rynek produkt w opakowaniu objętym systemem kaucyjnym będzie musiał także wykazywać określony poziom selektywnej zbiórki opakowań lub odpadów opakowaniowych. Nieuzyskanie wymaganych poziomów będzie się wiązać z nałożeniem na przedsiębiorcę opłaty produktowej.
Przemyślany projekt?
Warto nadmienić, że konsultacje poczynione w ramach projektu przebiegły nad wyraz produktywnie – odnośnie programu, do ministerstwa wpłynęło ponad 800 uwag. Może to być optymistycznym prognostykiem do dalszych działań. Całe szczęście, ponieważ plany i oczekiwania, związane z ustawą o powszechnym systemie kaucyjnym są bardzo optymistyczne. Według obecnych prognoz, do 2030 roku producenci powinni osiągać zwroty opakowań na poziomie aż 90%, by potem mogły one trafić do ponownego obrotu.
